Seni yanima, tüm dünyayi karsima almak istiyorum.Hava soguktu, rüzgar acimasiz. Burasi bir kar küresiydi, biz de icindeki figürler. Gün gelecekti, birileri bu kar küresini eline alip sallayacakti. Kar yagiyor sanacaktik oysa altüst olacaktik... Eylül, kisin en soguk günlerinden birinde kendisini Abant Gölünün yakinlarinda ormanlik bir alanin icine kurulmus Kar Küresi Psikolojik Destek Merkezinde buldugunda basina geleceklerden habersizdi. Buraya yalnizca psikolojik destek almak icin geldigini sanan Eylül kendisini bambaska bir sona dogru giderken bulacakti. Önce Merihle tanisacak, sonra Merihte kendisini bulacakti. Biz buradayiz, diyecekti Merih ona, ve bunlar yasaniyor. Bu hikaye Eylülün ve Merihin altüst olmalarinin hikayesi Birlikte dibe batmalarinin ve isiksiz kalmalarinin hikayesi... Hicbir gülümsemesi icten olmayan, gözü hep uzaklarda bir yerlere dalan, ne oldugunun bilinmezliginde oradan oraya savrulan, kanatlarini göremedigi icin kendisini cirkin sanan tavus kuslarinin hikayesi. Bu hikaye sizin hikayeniz, bu satirlari siz yazdiniz... Eylül ve Merihin kis masalinin icinde üsümeye hazir misiniz Bu dogan günes var ya Eylül... Iste o bizim icin dogmuyor.