Almanyada politik tiyatronun bir altbasligi olarak alinabilecek belgesel tiyatronun öncülerinden ve teorisyenlerinden biri olan Peter Weiss, Direnmenin Estetiginde, 1937-1944 yillari arasindaki anti-fasist direnisi ve bu direnisin icinde yer alan gercek kisilerin öykülerini yasantilarini merkez alarak, isimsiz bir Ben Anlaticinin sinif bilincine sahip aydin bir iscinin bakis acisiyla, tarihi, Antik Yunandan bu yana sanat ve siyaset düzlemlerinde yeniden kuruyor. Direnmenin Estetigi gercekligin verilerinden yararlandigi icin belgesel ve tarihsel, yazarinin yasamina göndermeleri oldugu icin otobiyografik, metne giren parcalari kendine özgü bir bicimde yorumladigi ve birlestirdigi icin kurmaca, metinde belirsiz bir imkan olarak yansiyan bir kurtulus fikri biraktigi icin ütopik, yandasi oldugu dünya görüsü karsisinda elestirel oldugu icin yeniden kurucu, kullandigi farkli anlatim bicimleriyle hem belgesel-gercekci hem gerceküstücü, Bati kültürünün siyasi tarihi ve sanat tarihiyle metinler üzerinden tartistigi icin metinlerarasi ve kültür birikimini yeniden yorumladigi icin ufuk acici özellikler tasiyan cok katmanli bir derya metin.