Bu kitabi Atatürk, ölümünden bir bucuk yil kadar önce, III. Türk Dil Kurultayindan hemen sonra, 1936-1937 yili kis aylarinda Dolmabahce Sarayinda kendi eliyle yazmistir. Geometri, eski terimle hendese, egitim örgütümüzde önemli bir yer tuttugu halde, bunun terim düzeni cok agdali ve caprasikti. Arapca ile Farsca okul programindan kaldirilmis, fakat Arapca üzerine kurulmus olan terimler kalmisti. Iste bu kücük kitapta boyut, uzay, yüzey, düzey, cap, yaricap, kesek, kesit, yay, cember, teget, aci, aciortay, icters aci, disters aci, taban, egik, kirik, cekül, yatay, düsey, dikey, yöndes, konum, ücgen, dörtgen, besgen, kösegen, eskenar, ikizkenar, paralelkenar, yanal, yamuk, arti, eksi, carpi, bölü, esit, toplam, oran, oranti, türev, alan, varsayi, gerekce gibi terimler hep bu amacla Atatürk tarafindan türetilip konmustur.Ankara, 10 Kasim 1971Türk Dil Kurumu BasuzmaniA. DILCAR